SIBO i IMO – objawy, leczenie i dlaczego tak ważne jest znalezienie przyczyny

SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth) oraz IMO (Intestinal Methanogen Overgrowth) to zaburzenia związane z nadmiernym rozrostem mikroorganizmów w jelicie cienkim, które prowadzą do nieprawidłowych procesów fermentacji i licznych objawów ze strony przewodu pokarmowego – i nie tylko.

Choć coraz częściej się o nich mówi, nadal wielu pacjentów nie otrzymuje skutecznej, kompleksowej pomocy. Tymczasem leczenie objawowe to tylko część układanki – kluczowe znaczenie ma znalezienie i wyeliminowanie przyczyny SIBO/IMO, aby zapobiec nawrotom i przywrócić równowagę całego organizmu.

Czym są SIBO i IMO?

• SIBO – to stan, w którym dochodzi do nadmiernego namnażania bakterii w jelicie cienkim, gdzie naturalnie powinno być ich znacznie mniej niż w jelicie grubym.

  
  

• IMO – to termin opisujący przerost archeonów metanogennych (np. Methanobrevibacter smithii), które produkują metan i często prowadzą do zaparć, a niekiedy także wzdęć i bólu.

Choć IMO wcześniej uznawano za podtyp SIBO, dziś traktuje się je jako osobną jednostkę chorobową – co ma znaczenie zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne.

Objawy:

Do najczęstszych objawów SIBO należą: wzdęcia, odbijanie, uczucie pełności, niespecyficzne bóle brzucha, zaparcia (najczęściej) lub biegunki.

Co istotne – objawy SIBO/IMO nie ograniczają się tylko do układu pokarmowego. Nieprawidłowe procesy fermentacyjne w jelicie cienkim mogą wpływać na układ nerwowy, hormonalny, odpornościowy czy skórę.

Diagnostyka:

Diagnostyka choroby jest oparta na teście oddechowym, mierzącym poziomy gazów wytwarzanych w procesie fermentacji węglowodanów przez nieprawidłowe bakterii bytujące w jelicie.

Ważne, aby w diagnostyce SIBO posługiwać się testami oznaczającymi stężenie zarówno wodoru jak i metanu, ze względu na fakt, że bakterie patogenne mogą produkować obie z tych substancji. Wykonywanie pomiarów tylko wodoru ( co robi większość dostępnych komercyjnie testów) może dawać wyniki fałszywie ujemne przez brak wykrycia metanogenów produkujących metan i będących potencjalną przyczyną występujących u pacjenta objawów (ma to szczególne znaczenie u pacjentów cierpiących na zaparcia)

Test oddechowy 2 lub 3 godzinny (dłuższy test zalecany jest u pacjentów z wolną motoryką przewodu pokarmowego oraz zaparciami ) po spożyciu roztworu wody i laktulozy.

Równie ważne jak wykonanie testu jest jego prawidłowa interpretacja, wykonywana przez doświadczonego praktyka, gdyż to na jej podstawie ustalane jest dalsze leczenie.

Leczenie:

Leczenie – więcej niż tylko łagodzenie objawów

W terapii SIBO/IMO stosuje się środki zmniejszające ilość drobnoustrojów oraz wspomagające pracę jelit. Mogą to być leki, preparaty ziołowe czy środki poprawiające motorykę jelit.

Samo usuwanie objawów to jednak za mało.Bez znalezienia przyczyny problemu, leczenie często daje jedynie krótkotrwały efekt, a nawroty mogą pojawiać się szybko.

Poza leczeniem farmakologicznym bardzo duże znaczenie ma dietoterapia. Ustalenie wspónie z pacjentem planu żywieniowego, stosowanego i modyfikowanego na przestrzeni czasu ma kluczowe znaczenie dla powodzenia terapii i utrzymania jej efektów.

Trwałe efekty? Tylko przez znalezienie przyczyny i spojrzenie holistyczne

Aby skutecznie leczyć SIBO lub IMO, trzeba zająć się tym, co je wywołuje. Często są to zaburzenia pracy jelit, stres, problemy hormonalne, operacje, zrosty czy stany zapalne.

Dlatego skuteczna terapia powinna uwzględniać cały organizm – nie tylko jelita.

a pacjenta z SIBO/IMO nie można traktować wyłącznie jako przypadek gastroenterologiczny. Trzeba patrzeć szerzej – na interakcje między układami, hormony, styl życia, stres, sen i aktywność fizyczną.

SIBO i IMO to złożone zaburzenia, których leczenie nie kończy się na przepisaniu leków przeciwdrobnoustrojowych. To dopiero początek. Kluczem do sukcesu jest:

• Znalezienie i leczenie przyczyny 

• Holistyczne podejście do pacjenta 

• Odpowiedni plan farmakologiczny i żywieniowy

• Włączenie pracy nad stylem życia, stresem, snem i zaburzeniami hormonalnymi

• Współpraca specjalistów z różnych dziedzin (dietetyka, gastroenterologia, fizjoterapia, psychiatria)

Każdy przypadek SIBO/IMO to indywidualna układanka. A trwałe zdrowie jelit zaczyna się od spojrzenia na człowieka jako na całość.